فلورانس در سال ۸۰ میلادی توسط ژنرال رومی، لوسیوس کورنلیوس سولا، بنیاد شد. او این محل را به عنوان سکونتگاهی برای سربازان بازنشسته خود بنیاد گذاشت و آن را فلوئنتیا (Fluentia) نامید که به معنای «جریان آب» است و به محل قرارگیری این شهر بین دو رودخانه اشاره دارد. نام فلوئنتیا بعدها به شکل فلورنتیا (Florentia) و فیرنتزه درآمد. نام فلورانس که در فارسی رواج دارد شکل فرانسوی این نام است. شهر فلورانس از سال ۱۸۶۵ تا ۱۸۷۰ پایتخت پادشاهی ایتالیا بوده‌است. در سده‌های میانه فلورانس کانون بازرگانی و امور مالی اروپابوده و بعدها رنسانس ایتالیا از این شهر آغاز شد. خاندان مدیچی سال‌های طولانی در شهر فلورانس فرمان‌روایی داشتند. انواع هنر به‌ویژه هنر معماری و تندیسگری در شهر فلورانس جایگاه ویژه‌ای داشته و دارد به طوری که این شهر را به یکی از مهم‌ترین مراکز هنری اروپا تبدیل کرده‌است. فلورانس هم چنین دارای بیش از چهل موزه و نگارخانه هنری می‌باشد که مهم‌ترین آن‌ها گالریاوفیتزی∗ و پالاتزو پیتی∗ به‌شمار می‌آید. فلورانس پایتخت توسکانی است.طبق اسناد یونسکو، یک سوم میراث هنری جهان در فلورانس قرار دارد. ساخت کلیسای فلورانس حدود ۱۴۰ سال طول کشید. ساخت این ساختمان از ۸ سپتامبر ۱۲۹۶ آغاز شد، اما تا ۲۵ مارچ ۱۴۳۶ تکمیل نشد. جمعیت فلورانس ۳۷۰ هزار نفر است که در مناطق کلان‌شهری به ۱.۵ میلیون نفر هم می‌رسد. فلورانس به طور سنتی به چهار بخش تقسیم شده است و هر بخش را به اسم یک کلیسا نامگذاری کرده‌اند. سه بخش در سمت راست رودخانه آرنو قرار دارد: سانتا ماریا نوولا، سن جیووانی، و بخش سانتا کروچه. تنها بخشی که در جنوب رودخانه قرار دارد سانتا اسپریتو است.
پیانو در فلورانس و به دست بارتولومئو کریستافوری اختراع شد. ابتدا به اسم پیانوفورت شناخته می‌شد که از ۱۷۰۰ تا ۱۷۲۰ شامل هارپسیکورد بود.
چند نمونه از آثار تاریخی فلورانس به شرح زیر است:
Palazzo Vecchio
Loggia de,Lanzi دراین محل آثار هنری زیبای چلینی بنام Perseus دیده می‌شود
Doumo در آن جا واپسین مجسمه که میکل آنژ ساخت مشاهده می‌شود
Palazzo Riccardiمحل اقامت خانواده مدیچی
کلیسای سَنتا کروچه به معنای صلیب مقدس